Hoe ik omging met huwelijksplanning met gescheiden ouders

Foto door Stephanie Brazzle

Mijn favoriete onderdeel van het bekijken van trouwvideo's is de vaders reactie als hij zijn dochter voor het eerst als bruid ziet ​Het is een klein moment, maar ik ben jaloers op de privé-tijd die ze hebben om de reeks emoties die ze ervaren te verwerken. Het is niet iets dat ik op mijn bruiloft had.

Op de dag van mijn huwelijk verscheen mijn vader Joe, de man die me had opgevoed, een paar minuten voordat de ceremonie zou beginnen. Mijn moeder en ik kwamen samen aan en even later voegde mijn biologische vader, Eduardo, die in en uit mijn leven zat, zich bij ons. Het was de eerste keer in zeven jaar dat we allemaal in dezelfde kamer zaten. Een reeks emoties overspoelde me en bracht me in tranen - net toen de weddingplanner arriveerde om te zeggen dat het tijd was om door het gangpad te lopen. Onnodig te zeggen dat ik de hele weg door het gangpad lelijk huilde naar Ryan, mijn aanstaande echtgenoot, voor meer dan 150 gasten.

Maar dit is het soort dingen dat gebeurt als je ouders zijn gescheiden ​Vooral als je de eerste in de familie bent die gaat trouwen, zoals ik. Eduardo ontmoette mijn aanstaande schoonfamilie pas de avond ervoor tijdens het repetitiediner. Joe was niet aanwezig bij de pre-party festiviteiten vanwege een begrafenis. Dit betekende dat de eerste keer dat hij met mijn schoonfamilie sprak, was na onze huwelijksceremonie.

Planning kan moeilijk zijn, ongeacht of uw ouders zijn gescheiden ​Het belangrijkste om te onthouden is om te doen wat goed voelt. Volg geen traditie of het advies van een weddingplanner, omdat je denkt dat het zo is 'hoe het hoort'. Luister naar je gevoel. Elke keuze is persoonlijk en verschilt van persoon tot persoon, zelfs tussen broers en zussen. Hier is mijn advies voor het plannen van een bruiloft als je ouders gescheiden zijn.

Mijn hand in het huwelijk vragen

Mijn man, Ryan, vertelt hoe zenuwslopend het was vraag om mijn hand in het huwelijk ​Het stressvolle proces werd alleen maar erger door het te moeten herhalen drie keer - eenmaal met elke ouder.

Tijdens het daten hebben we gepraat over hoe dat scenario eruit zou zien. Ik raadde hem aan eerst naar mijn moeder te gaan en haar om advies te vragen over het benaderen van mijn twee vaders. Zijn investeringsrendement loonde onmiddellijk. Elke ouder voelde zich erkend en bij het proces betrokken.

De verloofde van mijn zus volgde dit protocol echter niet. Ik verwachtte dat Joe opgewonden zou zijn. In plaats daarvan zei hij het was een verouderde traditie , en als volwassen vrouwen hadden we de toestemming van hem of iemand niet nodig om te doen wat ons gelukkig maakte.

De uitnodigingen

Hoeveel ik ook van Joe hou, hij en mijn moeder zijn niet meer samen. Dus toen Ryan en ik dat waren beslissen over de tekst voor onze huwelijksuitnodigingen , hebben we ervoor gekozen om alleen de naam van mijn moeder samen met zijn ouders te vermelden. We hadden gemakkelijk de generieke naam 'samen met hun gezinnen' kunnen kiezen, maar het voelde belangrijk om de naam te noemen van de persoon die mij de vrouw had gevormd waarmee Ryan zou trouwen.

Dit was een gemakkelijke beslissing, vergeleken met uitzoeken wie me door het gangpad zou lopen.

Lopend door het gangpad

Op weg door het gangpad Meghan Markle-stijl , oftewel alleen, was nooit een keuze: ik wist dat ik mijn moeder aan mijn zijde wilde hebben. Maar ik maakte me maandenlang zorgen over hoe ik met mijn twee vaders moest omgaan. Vrienden die mijn vaderlijke situatie kenden, boden ongevraagd advies, waardoor ik alleen maar onzekerder werd over wat ik moest doen. Dus ik deed wat ik doe als ik vastzit: ik wendde me tot mijn moeder en we bespraken verschillende scenario's.

Mijn eerste vermoeden was om alleen met haar te lopen. Maar ik ben dol op mijn stiefvader - hij leerde me dat liefde echt was. Mijn biologische vader, Eduardo, staat echter niet zo dicht bij mij als wij beiden zouden willen. Ik heb jaren geleden mijn woede laten varen, maar vind het nog steeds moeilijk om een ​​man te respecteren die ervoor koos zijn gezin te verlaten. Dat gezegd hebbende, zijn bloed stroomt door mijn aderen en het voelde niet goed om dat niet erkend te laten.

Uiteindelijk nam ik de beslissing om ze alle drie aan mijn zijde te laten staan ​​- met enkele voorwaarden. We liepen door het gangpad zoals we door het leven liepen. Ik kwam de kamer binnen met mijn moeder aan mijn linkerkant, Eduardo naast haar en Joe aan mijn rechterkant.

De familie ontmoeten

Ik raad je af om te wachten tot je bruiloft totdat beide kanten van de familie elkaar ontmoeten. De ervaring was overweldigend en desoriënterend. In plaats van van de bruiloft te genieten, maakte ik me zorgen over het maken van introducties. Het zou leuk geweest zijn beide families te ontmoeten in een meer informele setting, zonder enige afleiding.

Mijn zus was slim en vermeed dit lot door maanden voor hun huwelijk een Thanksgiving-diner te organiseren met haar toenmalige verloofde. Beide kanten van de familie ontmoetten elkaar, brachten samen tijd door en kregen een band met bier en voetbal. Aan het einde waren we allemaal verdrietig om uit elkaar te gaan en keken we uit naar hereniging voor hun grote dag. Dit maakte hun bruiloft leuker en minder onhandig.

Toespraken en de vader-dochter dans

Mijn zus en ik besloten allebei om alleen onze moeder te hebben spreek op onze bruiloften ​Zij was degene die ons grootbracht en kende ons het beste. Het voelde alleen maar goed om haar namens ons te laten spreken, ongeacht de traditie. De vader-dochter-dans van mijn zus werd een moeder-dochter-dans. Op mijn bruiloft danste ik met mijn stiefvader, maar ik kon het niet laten om mijn moeder en zus ook uit te nodigen.

Significante anderen

Ik heb geluk gehad op mijn bruiloft. Geen van mijn ouders had dates. Ik hoefde niet om te gaan met de rommeligheid van een nieuwe significante andere ​Maar ik weet hoe ik zou hebben gereageerd als ze dat hadden gedaan. Ik zou hebben gezegd dat ze die persoon thuis moesten laten. ik stond niemand toe gasten naar mijn bruiloft te brengen tenzij ze getrouwd waren of een serieuze relatie hadden. Niet iedereen denkt er zo over, ook mijn zus, maar dat is het mooie van het plannen van je bruiloft: jij bepaalt wat je gaat doen.